Doorbraakdata: woonoplossingen
Data-fact: een oplossing voor woonproblemen zorgt voor een structurele en meetbare vermindering van kosten, ook in andere domeinen dan huisvesting.
Bij de doorbraakmethode proberen we niet alleen nieuwe dingen te ontdekken met data, maar ook oude wijsheden uit het vak te bevestigen en onderschrijven met cijfers. In de praktijk blijkt dat woonproblematiek een veel voorkomend en tegelijk heel urgent probleem is wat in casussen speelt. Kan onze data de aanname bevestigen dat een oplossing voor deze woonproblematiek ook besparing oplevert op andere domeinen?
Voorkomen dreigende kosten
We kijken naar 203 casussen waar de doorbraak in het domein ‘wonen’ zit. Dat kan bijvoorbeeld zijn: het toekennen van een urgentieverklaring voor een sociale huurwoning, het aflossen van een huurschuld waarmee een huisuitzetting voorkomen wordt, of een indicatie voor beschermd wonen.
Zoals verwacht zit een deel van de besparingen in het domein huisvesting, bijvoorbeeld bij het voorkomen van de inzet maatschappelijke opvang. Er dreigen in 85 van deze casussen mensen in de maatschappelijke opvang terecht te komen. Alleen dat is al een dreigende kostenpost van een kleine 2.5 miljoen euro.
Tekst gaat verder onder de afbeelding.
Interessanter is echter dat we in praktisch álle domeinen kosten weten te voorkomen door deze doorbraken toe te passen. De kosten voor de maatschappij in totaal gaan zelfs wat omlaag nadat de doorbraak is toegepast.
Impact op jeugd van stabiliteit in huisvesting
Een enorm noemenswaardig domein is ‘jeugd’: door stabiliteit te creëren op het gebied van wonen voorkomen we tientallen uithuisplaatsingen, ondertoezichtstellingen en pleegzorgplekken die door de doorbraak niet nodig zijn. Daarnaast zien we dat in het doorbraakscenario ook nog eens veel minder jeugdhulp én jeugdbescherming nodig is: in het doorbraakscenario zijn de kosten bijna drie keer lager dan in het huidig scenario.
Tekst gaat verder onder de afbeelding.
De prijs van doormodderen
Daarnaast zien we iets vergelijkbaars voorkomen in de inzet voor GGZ: waar met doormodderen in de casus een verdubbeling in de kosten voor GGZ dreigt, gaan de kosten na zo’n doorbraak op wonen bij alle 200 cases bij elkaar zo’n 10% omlaag. Zonder dat de doorbraak dus gaat over mentale gezondheid, zijn de effecten van die doorbraak daar wel in terug te zien.
“Zonder dat de doorbraak dus gaat over mentale gezondheid, zijn de effecten van die doorbraak daar wel in terug te zien.”
We kunnen vanuit onze data de aanname dus bevestigen: zoals wonen problemen op andere domeinen kan veroorzaken en verergeren, zien we dat een oplossing op wonen voor een structurele en meetbare vermindering van de kosten in andere domeinen zorgt. Los van het feit dat er een hoop leed voorkomen kan worden door jeugdbescherming niet in te zetten als het niet nodig is en de nodige GGZ inzet te voorkomen en verminderen, is er dus ook een structureel meetbaar rendement aan te tonen.
In de praktijk
Rick Hallers, omregelaar bij de Doorbraakmethode, sluit aan bij de bevindingen vanuit zijn dagelijks werk: ‘Het creëren van stabiliteit op het gebied van wonen - ten gunste van het kind – wordt benadrukt door de data die Iris heeft opgehaald. Op dit moment zijn we met een huishouden aan de slag om die stabiliteit vorm te geven. De alleenstaande moeder en haar 4-jarige dochtertje willen dichter bij opa en oma wonen, om beter vorm te kunnen geven aan de opvoeding van het meisje. Opa en oma springen namelijk graag bij en doen dit goed. De wijkteammedewerker wil dit graag mogelijk maken, zodat er minder professionele inzet nodig is en tóch de veiligheid geborgd is. Zoals de Jeugdwet het bedoelt: de betrokkenheid van ouders en jeugdigen en hun sociale omgeving bij de aanpak is cruciaal.’
